ဘယ္သူမွမၾကိဳက္ပါဘူး
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ဘ၀
ပူေလာင္ရြံရွာစြာနဲ႕ဖက္တြယ္ေနရတဲ့ ညည္းညဴမွဳေတြ
အခါးေပၚ အခါးေလာင္းတယ္
ဒါကိုခါးတယ္ေျပာမိတာငါ့အမွားပါ
ေျဖရွင္းခ်က္ကၾကိဳးရွရွတစ္ေခ်ာင္းလို
ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးပြတ္တိုက္ဆြဲသြားတယ္
ေသြးရွင္ရွင္ေတြအေပၚေလာင္းခ်ခဲ့တာ
မူးရစ္ေစတဲ့အရည္ေတြ
ဟိုးအေ၀းကမၾကားတစ္ၾကားေအာ္တယ္
ဘာသိဘာသာမေနဘဲငါလိုက္ရွာတယ္
ဟုတ္တယ္
နင္ပါဘဲ
မက္ေမာစြာေျပးလုိက္မိေတာ့
ေတာေျခာက္တယ္
ထြက္လမ္းဆိုတာ ဒီဘ၀မွာမရွိေတာ့ဘူး
မနက္ျဖန္ေတြက ေသျခင္းမလာသေရြ႕ေသခ်ာေနတယ္
ဒူးေထာက္ေနတာေက်ာက္ရုပ္တစ္ရုပ္လိုဘဲ
အမွိဳက္တစ္ထုပ္လိုအပစ္ခံရမွာသိေနရက္နဲ႕
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လိုေနရာရခ်င္ေနမိ
ဒါေပမဲ့ ငါသိတယ္
ငါ့ကိုရိုက္ခ်ိဳးမယ့္လက္ေတြက
နင့္လက္ႏွစ္ဖက္စာမကဘူး
မသာလာၾကည္႕သလို
မ်က္ရည္တစ္စက္နဲ႕ေခါင္းရမ္းျပတာ
တစ္ရက္တာအတြက္ဘဲေလ
ဘယ္မလဲ လူေတြေျပာတဲ့ ေမတၱာ၊သစၥာ
ငါမိေနတာ က်ိန္စာ
ႏွလံုးသားမပါဘဲေျပးထြက္သြားတဲ့ေန႕ေတြ
အသက္ေတာင္ဘယ္လိုရွဳရမွန္းမသိေလာက္ေအာင္
ပင္ပန္းတယ္
ငါတြက္တတ္တဲ့ပုစာၦကို နင္အေျဖမထြက္တာ
အံ့ၾသပါရဲ႕
ေအးေလ..
မိသားစုဆိုတဲ့ ဂဏန္းေပါင္းစက္ကို
ငါ့လို ရဲရဲမႏွိပ္၀ံ႔တာ
တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္စိတ္ေတြ မ်ားေနလို႕ထင္ပါရဲ႕ ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment