ကေလးကလားနဲ႕
အေလးမထားဘဲ
ေတာ္ကီေတြပြားခဲ့တဲ့
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ..
ရွင့္လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္က
ကမာၻၾကီးနဲ႕အဆက္ပ်က္ေလာက္ေအာင္
ကၽြန္မအတြက္
သာယာေစခဲ့လို႕ပါ...
ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို
ပန္းေတြတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကႊတိုင္းလဲ
အနမ္းေတြ ဗရုတ္သုတ္ခ
မေျခြခဲ့ရပါဘူး......
အခ်စ္ဆိုတာမပါေတာင္
ဖမ္းဆုပ္ခဲ့တဲ့လက္ေတြမွာ
ရင္ခံုသံေတြရွိမွာပါ......
နာရီအနည္းငယ္က
နာရီေပါင္းမ်ားစြာကို
လႊမ္းမိုးေနတာ
ဘာေၾကာင့္လဲ ........
နည္းလမ္းမရွိဘူး
အေျဖမရွိဘူး
သက္ေသေတြလည္းမရွိဘူး
ဒီေတာ့....
ေျဖသိမ့္လိုက္မယ္
အဲ့ဒါ....
တို႕ႏွစ္ေယာက္အတူတူ
မက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့
အိမ္မက္ေလးလို႕ .... ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
အေတြးမမ်ားနဲ႔
ေဘးစကားဘဲ
ေအးစက္ခဲ့တဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားလည္း
အက္ကြဲမတတ္
ပတ္ၾကားကြက္လုိ
ေဆာင္းအိပ္မက္ၿပိဳ
ေဆာင္းမနက္ကို
ေရာက္ရပါလုိ
အိပ္မက္ကာငို...
Post a Comment