ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
သာမန္လူေတြေလာက္ေတာင္
ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား . . .
အေမးတစ္ခြန္း အေျဖတစ္ခြန္းနဲ႔
ခမ္းေျခာက္ေျခာက္ေန႕ေတြ
မခ်ိျပံဳးနဲ႔ ငါ့ကိုလက္တြဲ . . .
ရင္ထဲကစကားေတြ
လည္ေခ်ာင္း၀မွာတစ္ဆို႔
ငါ့ႏွလံုးသားကို နင္မၾကည္႔ခ်င္ဘူးတဲ့. . .
ဟိုးအတိတ္ကို ျပန္သြားလို႔မရသလို
အတင္းအက်ပ္ဆြဲေခၚလာလို႔လဲ မရဘူး . . .
ငါၾကိဳးစားၾကည္႔တဲ့ ပစၥဳပၸန္ကလဲ
မလွပါဘူး . . .
အျပံဳးေတြ ၊ ယံုၾကည္မွုေတြနဲ႔ သုတ္လိမ္း
နင္မပါတဲ့ ငါ့ဘ၀ကို
ေအာင္ျမင္မွု ဖိနပ္တစ္ရံနဲ႕ ေလွ်ာက္မလို႔ . . .
ဒါေပမဲ့ . . .
ကေမာက္ကမေန႔႔ရက္ေတြ . .
အေရာင္ေတြနဲ႔ ညစ္ပတ္
ေကာက္က်စ္က်စ္အျပံဳးေတြ
မ်က္ႏွာမွာခိုတြဲ . . .
ငါလွည္႔ဖ်ားတတ္လာတယ္ . . .
. . . .
မခ်ိဳပါဘူး
အခ်စ္မရွိေတာ့လဲ . . . ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment