မသိဘူး

အေငြ႕ေတြကို
ရွုထုတ္
ရွုသြင္း
တစ္ . . . ႏွစ္ . . . သံုး . . .
တရားမွတ္ပါတယ္

အရည္ခါးခါးေတြျမိဳခ်
ငါ့အၾကိဳက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ့
တစ္ခုခုေတာ့ရလိုက္သလိုဘဲ

ျမစ္ေဘးမွာလဲ
မိုးလင္းေပါက္ထိုင္ဘူးတယ္
ငါမပိုင္ခဲ့တဲ့ ငါ့အတိတ္ေတြအေၾကာင္း
ဓာတ္ျပားေဟာင္းဖြင့္ရင္းေပါ့

နားလည္တယ္ ေျပာတဲ့လူေတြလဲ
တကယ္ဆို မသိၾကပါဘူး
ငါ့ဟာငါေတာင္
အေျဖရွာမရတာကို

အမွန္က . . .
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ ရိုက္ခ်ိဳးခံခဲ့ရတာ
အဲ့ဒိလမ္းကို
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ေလွ်ာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး . . . .