မာနတစ္ခြဲသားနဲ႕ တစ္ေယာက္အျပစ္တစ္ေယာက္ရွာျပီး
ဘ၀ေတြျဖတ္ျဖတ္ရိုက္ပစ္ဖို႕ဆိုတာ
ငါတုိ႕ေတြက စစ္တိုက္ေနတာမွမဟုတ္တာ...
ေသြးမေတာ္သားမစပ္ လူနွစ္ေယာက္
တစ္သားထည္းမက်နိုင္ရင္ေတာင္
ခ်စ္သူ...
ႏွလံုးသားေလး နည္းနည္းေပ်ာ့ေပ်ာင္းလွည္႕ပါကြယ္...
မေ၀းေသးတဲ့ အတိတ္တစ္ခ်ိဳ႕
ထမင္းလံုးတေစၥေျခာက္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား
မေ၀းေတာ့တဲ့ အနာဂတ္မွာ
တိုက္ဆိုင္တိုင္း သတိရမိမွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား...
ခ်စ္သူရယ္..
တကယ္ဆို ဘာကိုအလုိရွိေနတာလဲ
ငါတို႕နွစ္ေယာက္ ေပါင္းစည္းဖုိ႕က
နားလည္မွဳ၊ ကူညီေဖးမမွဳနဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြသာ
ေဖာေဖာသီသီသံုးနုိင္ဖို႕လိုတာပါ...
နွဳတ္ဆိတ္လို႕အေ၀းကိုလွမ္းေနတဲ့ နင့္ကို
စကားေတြလိုက္လုိက္ေျပာျပီးေခၚေနရတာ
ရက္ေပါင္းသံုးရာနီးနီးရွိေပါ့...
ထားခဲ့ရက္လို႕ထားခဲ့တာဆိုေပမဲ့
ေနမယ္ဆိုလဲ ခ်စ္သူေပ်ာ္ဖုိ႕အတြက္သာ
ငါအျမဲၾကိဳးစားတတ္တာ
နင္သိရက္နဲ႕ဟာ....
အေရွ႕တိုးရင္ နွလံုးသားကို ဓားနဲ႕စုိက္မယ္
အေနာက္ဆုတ္ရင္ နွလံုးသားကို မီးနဲ႕ျမိွဳက္မယ္ဆိုတဲ့
ကံၾကမၼာရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခြင့္နွစ္ခုၾကားမွာ
ငါနာက်င္ေနတုန္း
သာသာယာယာေလး ထြက္ခြာေနတဲ့ခ်စ္သူကို
အံ့ၾသမွဳ၊ ယူၾကံဳးမရျဖစ္မွဳေတြနဲ႕
တိုးတိုးေလးဘဲ နွဳတ္ဆက္လိုက္ပါရေစ
"ခ်စ္သူကံေကာင္းပါေစ" ..... လို႕ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment