လူသားနွစ္ေယာက္ တစ္ဘ၀တည္းေပါင္းစည္းဖို႕ဆိုတာ
ရိုးသားမွဳေတြအမ်ားၾကီးလိုတယ္ ကိုရဲ႕ ...
ရိုးသားမွဳဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕အားသာခ်က္၊အားနည္းခ်က္ အားလံုးကို
လက္တြဲေဖာ္နဲ႕အတူ မွ်ေ၀ခံစားဖို႕။
ငါ့ကိစၥ၊ ငါ့အတၱ ၊ ငါ့ဗီဇ ဆိုျပီး တံတိုင္းေတြအထပ္ထပ္နဲ႕
ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြကို ဖံုးကြယ္စတမ္းဆို
ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကား ယံုၾကည္မွဳဆိုတာ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ .. ။
ကၽြန္မကို႕ကို ယံုၾကည္ခ်င္ပါတယ္ ....
ကို႕ကို နားလည္ေပးခ်င္ပါတယ္...
ကို႔သူငယ္ခ်င္းမေတြကို ရင္ဖြင့္သလိုမ်ိဳး ...
ကို႕မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြေပၚ ရိုးသားသလိုမ်ိဳး ....
ကို႕အတိတ္ေတြက ကၽြန္မအတြက္ မခ်ိဳျမိန္ဘူးထင္ရင္...
ပစၥဳပၸန္နဲ႕အနာဂတ္ထဲ မေခၚေဆာင္လာလွည္႕နဲ႕ေပါ့ ကိုရယ္...
ျပီးေတာ့ အဲ့ဒိ အတိတ္ေတြထဲ ကို သြားမလည္ဘူးဆိုရင္
ကၽြန္မအခ်စ္ေတြ ေလ်ာ့သြားစရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိပါဘူး ...
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဘ၀အတြက္ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့၊ကိုယ့္အေပၚနားလည္ျပီးေပးဆပ္နုိင္တဲ့
မိန္းမတစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ မလံုေလာက္ဘူးလို႕ ကိုခံယူရင္ေတာ့
ၾကိဳးစားျပီး ေမ့ပစ္ရံုကလြဲလို႕ ကၽြန္မဘာတတ္နုိင္အံုးမွာလဲ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ရင္ထဲကို ကူးစက္ေစတယ္။ အားေပးေနပါတယ္။
ေထာက္ခံပါတယ္ .. အျပည့္အ၀ပါ .. း)
Post a Comment